Rozdział 31 "Możemy być tylko przyjaciółmi"

*Oczami Niny*

Gdy się obudziłam poczułam czyjś wzrok na sobie. Tako to był mój najukochańszy chłopak.

-Czemu się tak na mnie patrzysz?- zapytałam.

-Bo jesteś najpiękniejszą i najcudowniejszą osobą jaka istnieje na tym świecie- odpowiedział uśmiechając się do mnie, pocałował mnie w czoło i mocno przytulił.

-Bardzo mocno cię kocham- szepnęłam.

-Jesteś całym moim życiem- odpowiedział.

-Jak długo nie śpisz?- spytałam.

-Godzinę- odparł.

-Trzeba było mnie obudzić.

-Nie miałem serca cię budzić, tak słodko spałaś- kiedy to powiedział zarumieniłam się.

-Ciekawe jak u Zayna i Vero- zastanawiałam się na głos.

-Coś mi się wydaje że równie dobrze jak u nas- powiedział szczerząc się do mnie.

-Czemu tak myślisz?

-Myślę że Malik już nie wytrzymał i powiedział jej o swoich uczuciach.

-Mam taką nadzieje bo Ryan do niej nie pasuje.

-Dlaczego tak uważasz?

-Właściwie nie wiem, po prostu za dobrze znam Weronikę. Widzę to po niej.- odpowiedziałam.- Co dzisiaj będziemy robili?- dopytywałam.

-Możemy iść na spacer ale najpierw pójdziemy na obiad bo jest 13.

-Aż tyle spaliśmy?!

-Tak.

-No dobrze to ja idę się ogarnąć- powiedziałam i ruszyłam do łazienki. Wzięłam prysznic i umyłam zęby.- Niall mógł byś mi przynieś coś do ubrania bo zapomniałam.

-Oczywiście już ci daję- po chwili blondyn podał mi bieliznę, krótkie spodenki i bokserkę. Podziękowałam, szybko się ubrałam, pomalowałam.

-Dobra teraz ty idź się myć- powiedziałam gdy wyszłam z toalety.- Przyniosę ci nowe ciuchy.

-Ok- powiedział i poszedł do ubikacji a ja poszłam do pokoju chłopaków. Kiedy zapukałam drzwi otworzyła mi Wero.

-Cześć- powiedziała radośnie. Dziewczyna miała na sobie bluzkę mulata i tylko ją.

-Hej- odpowiedziałam.- Mogła bym wziąć jakieś ciuch dla Niallera?- dopytywałam.

-Tak jasne- powiedziała i wpuściła mnie do pokoju. Wzięłam jakieś ubrania i chciałam już wychodzić ale przyszła mi pewna myśl do głowy.- Chcieli byście może iść dzisiaj wieczorem do klubu?

-No jasne- odpowiedzieli jednocześnie i zaczęli się śmiać.

-Powiedzieli byście reszcie?

-Spoko- powiedziała a ja wyszłam z pokoju. Gdy weszłam do swojego, chłopak wychodził z łazienki w ręczniku oplatającym go w pasie. Podałam mu ubrania a on szybko się ubrał.

-Idziemy dziś na imprezę?

-Czemu nie- powiedział. Poszliśmy na obiad który zjedliśmy dość długo.

-Co powiesz na spacer?

-Ok- zgodziłam się. Chodziliśmy po jakimś parku w LA.

-Chłopacy wymyślili żebyśmy wszyscy poszli na zawody X-games.

-Fajny pomysł, zawsze na nie chciałam iść.

-To fajnie.- Spacerowaliśmy  tak jeszcze około 2 godziny.

-Wracajmy musimy się przygotować- powiedziałam. Była już 18.

-Mhmm- wymruczał mi do ucha gdy przytulił się do mnie. Kiedy byliśmy w hotelu Niall odprowadził mnie do mojej sypialni. Blondyn delikatnie dotknął moich warg swoimi.

-Dziękuję- wyszeptałam gdy oderwałam się od jego ust.

-Za co?

-Za to że jesteś, za to że mnie kochasz i po prostu za to że jesteś- powiedziałam.- Nawet nie wiesz jak bardzo jesteś dla mnie ważny.

-Na pewno nie bardziej niż ty dla mnie- powiedział pewny siebie.

-Nie jestem tego taka pewna- wyszeptałam i weszłam do pokoju.

-O wreszcie wróciłaś- powiedziała Vero. Która właśnie się malowała.

-Widzę że już zaczęłaś przygotowania. Wszyscy idą?- zapytałam

-Tak i jeszcze dodatkowo Ryan i jego kumpel.

-Ooo a co z tobą i Zaynem?- dziewczyna się zarumieniła .- Uuuu co się działo?

-Powiedział mi że mnie kocha i ja też mu powiedziałam prawdę- wyszeptałam.

-NO WRESZCIE!!!- Krzyknęłam.- Iiii co jeszcze?

-Całowaliśmy się- dziewczyna była jeszcze bardziej czerwona.

-No dobra już cię nie dręczę- powiedziałam a on odetchnęła z ulgą. Zaczęłyśmy się malować. Weronika wybrała mi sukienkę a ja jej. Byłyśmy ubrane naprawdę świetnie. Gdy skończyłyśmy przygotowania była już 19:40. A na dole mieliśmy się spotkać o 20. Więc miałyśmy jeszcze chwilę czasu. Zanim się obejrzałyśmy musiałyśmy iść.

-Cześć kochanie- powiedziałam do Nialla.

-Siema kotuś- odpowiedział uśmiechnięty. Po chwili byliśmy już w klubie.- To ja idę po drinki. Chcecie coś?

-Ja to co zawsze- powiedziałam

-My też chcemy- powiedzieli wszyscy.

-No dobra ale ja sam sobie z tym nie poradzę.

-To my ci pomożemy- powiedział Li i Lou. Za jakiś czas wrócili z naszymi drinkami. 

*Oczami Vero, 2 godziny później*

-Zayn idę do łazienki, zaraz wrócę- powiedziałam gdy tańczyliśmy. Kiedy wychodziłam z toalety ktoś przyparł mnie do ściany.

-Czemu mnie nie chcesz- pytał zalany chłopak.- A ja cię tak kocham a ty co z tym całym Malikiem się bujasz.

-Ryan zrozum że ja kocham Zayna, zrozumiałam to gdy mnie wczoraj pocałowałeś. Przepraszam że tak późno.- Chłopak próbował mnie pocałować ale mocno go odepchnęłam. W tym momencie zdałam sobie sprawę że go zraniłam. Ja naprawdę tego nie chciałam. -Możemy być tylko przyjaciółmi- powiedziałam i pobiegłam do mojego chłopaka.

*oczami Anki*

Poszłam do baru po kolejnego drinka gdy wracałam do naszego stolika podszedł do mnie jakiś chłopak.

-Cześć mała.

-Cześć- odpowiedziałam sucho.

-Nie bądź już jata oschła- powiedział uśmiechając się.- Słyszałem że chodzisz z tym pedałkiem Harrym czy jak mu tam. Mała zasługujesz na prawdziwego mężczyznę jak ja. Ja też mam dużo kasy- gdy to usłyszałam byłam bardzo zdenerwowana. Uderzyłam go w twarz.

-Po pierwsze nie nazywaj mnie mała. Po drugie on nie jest pedałkiem a po trzecie jesteś żałosny jeśli myślisz że jestem z nim dla pieniędzy. On jest najlepszą osobą jaką kiedykolwiek poznałam!

_____________________________
Kolejny rozdział!!! Zapraszam do czytania i komentowania!!!!! Mam nadzieję że się spodoba!!