Rozdział 39 "Nieporozumienie"

*Oczami Vero*

Po półtorej godziny wylądowałam w UK. Zawiozłam walizkę do domu Niny. Na szczęście zostawiła klucz pod wycieraczką bo nikogo nie było w mieszkaniu. Postawiłam swój bagaż i od razu pojechałam do chłopaków. Zapukałam do drzwi a po chwili otworzył mi Liam.

-Vero! Przecież ty miałaś być w Polsce.

-No tak ale z babcią już ok więc przyleciałam. Wiesz może gdzie jest Zayn? Nie odbiera ode mnie telefonu i się martwię.

-Siedzi od wczoraj na górze i z nikim nie chce gadać- powiedział smutno.- Może tobie coś powie- dopowiedział gdy wchodziłam do środka i skierowałam się do pokoju mojego chłopaka. Kiedy otworzyłam drzwi zobaczyłam mulata opierającego się o łóżko z butelką jacka danielsa.

-Mówiłem że nie chcę z nikim rozmawiać- powiedział nawet na mnie nie patrząc.

-Nawet ze mną?- spytałam radosnym głosem. Dopiero wtedy zaszczycił mnie swoim spojrzeniem.

-W szczególności!- powiedział z wyrzutem.

-Co ja takiego ci zrobiłam?- zapytałam.

-Poza tym że jesteś suką która mnie zdradziłaś to nic.

-Że co?! Ja cię zdradziłam niby z kim i kiedy?!- wydarłam się.

-Ze swoim byłym ja byłaś w Polsce- warknął zdenerwowany, wyciągnął coś z pod łóżka i rzucił w moją stronę. Okazało się że to była gazeta na okładce której byłam ja z Arturem który trzymał mój policzek.

-Zayn to nie jest tak jak wygląda!- chciałam to jak najszybciej wyjaśnić.

-Nie chcę nawet tego słuchać!- krzyczał na mnie. Nagle do sypialni wszedł Liam.

-Słychać was w całym domu! Uspokójcie cię! Co się stało?-pytał. Wzięłam do ręki magazyn i pokazałam przyjacielowi.

-To naprawdę nie jest tak, ja spotkałam go przypadkiem.

-Taa mhmm przestań udawać! Przestań się bawić moimi uczuciami!

-No nie mogę! Dłużej tak nie wytrzymam! Jeśli nawet mój chłopak darzy mnie takim zaufaniem to ja dziękuję! To koniec!- Krzyknęłam i wyszłam z pokoju.

-Czy ty jesteś chory! Myślisz że ona mogła by cię z nim zdradzić! Zastanów się! Na tym zdjęciu widzisz tylko fragment historii, a ty zamiast wysłuchać jej całej… - darł się na niego Li. Nic więcej nie słyszałam bo wyszłam z domu. Nie mogę w to uwierzyć. Byłam wściekła na niego. Chciałam jak najszybciej znaleźć się w mieszkaniu Niny. Po policzku spłynęła mi jedna łza tak samotna jak ja w tym momencie. Wyciągnęłam telefon i zadzwoniłam do niej.

*Rozmowa z Niną*

-Siema co u ciebie kochana? Jak w Polsce?

-Cześć źle i nie jestem już w Polsce.

-Co się stał?

-Zerwałam z Zaynem.- po moim policzku splunęły kolejne łzy.

-Ale dlaczego przecież go kochasz!

-On najwyraźniej nie skoro mi nie ufa i wierzy jakimś pismakom. Gdzie jesteś ?-spytałam.

-Właśnie jadę do siebie, a ty?

-W parku koło domu chłopaków.

-Ok nie ruszaj się z tam tond zaraz będę- powiedziała i się rozłączyła.

*Koniec Rozmowy*

Czekałam na nią jakieś piętnaście minut. Kiedy mnie zobaczyła szybko do mnie podeszła i przytuliła. Zastygłyśmy tak na jakąś chwilę, nie odzywałyśmy się do siebie. Czasem tak jest najlepiej.

-Chodź jedziemy!- pociągnęła mnie za rękę do samochodu. Po jakimś czasie dojechałyśmy do apartamentu. Przez całą drogę milczałyśmy.

- Jak to się stało?- spytała gdy siedziałyśmy już na kanapie w salonie.

-Gdy wracałam od babci ze szpitala spotkałam Artura zaczął nie dotykać po twarzy i powiedział, że mnie kocha ja go odepchnęłam. Ktoś zdążył zrobić zdjęcie, które było na okładce ja. Od tamtego czasu nie odbierał telefonu ani nie odpisywał na smsy. A kiedy przyjechałam on zachlany leżał przy łóżku. Gdy mnie zobaczył zaczął mnie wyzywać od suk i tym podobne. Dobra nie chcę o tym już rozmawiać bo to nic nie zmieni.- wzięłam laptopa który leżał na stoliku przede mną. Włączyłam twittera i facebooka, nie wiem po co ale weszłam na profil Malika. Jego ostatnim tweetem było "od kochającej dziewczyny do dziwki". Nie powiem zrobiło mi się smutno ale bardziej się wkurzyłam.

-Co za szuja!- Krzyknęłam tak głośno że aż N podskoczyła.

-Co się stało?

-Co za dupek no nie wierzę! Jak on mógł przecież ja nic mu nie zrobiłam! Ja go nie zdradziłam! Nawet nie dał mi się wytłumaczyć! Jadę tam i mu to wszystko wygarnę- poderwałam się z kanapy zamykając komputer. Wzięła kurtkę i stanęłam przy drzwiach.

-Idziesz czy mam sama iść i skopać mu ten zasrany tyłek?!

-Już idę, idę tylko przestań się na mnie wyżywać!- wzięła bluzę i kluczyki od samochodu. Po chwili byłyśmy pod ich domem. Nawet nie zapukałam tylko wkroczyłam do środka.

-Gdzie jest ta szuja?!- wydarłam się. Wszyscy oprócz Liama spojrzeli na mnie zdziwieni.

-Na górze- powiedział szybko Li.

-Co się stało- spytał przerażony Lou. Nie odpowiedziałam mu tylko pobiegłam do jego pokoju. Zayn patrzył na mnie zdziwiony.

-Co ty sobie wyobrażasz?! Nie dałeś mi się wytłumaczyć tylko wolałeś obsmarować mnie w internecie?- nagle do pokoju wpadli chłopcy i Nina.

-Spokojnie, już spokojnie- podszedł i objął mnie Harry.- Niall, Louis ogarnijcie go a my chodźmy na dół.- dodał. Wyszliśmy z pomieszczenia i powędrowaliśmy do salonu. Tym razem nie byłam taka twarda, po moim policzku spłynęło kilka łez.- Kiedy wytrzeźwieje zrozumie swój błąd, wtedy się wszystko ułoży. Moja przyjaciółka usiadła koło mnie i oparła swoją głowę o moje ramie. Siedziałam tak w gronie moich przyjaciół a czułam się jak bym była pusta w środku jakby ktoś wyrwał mi serce z piersi. Nagle usłyszała jak ktoś spada ze schodów.

-Boże Nialler co ty robisz?- spytała przerażona Nina i szybko podbiegła do niego. Chłopak tarzał się ze śmiechu po ziemi. Co rozbawiło każdego, nawet mnie.- Nic ci nie jest?

-Trochę boli mnie tu- powiedział wskazując na usta.

-Jakoś temu zaradzimy- wyszeptała i pocałowała jego wargi.

-Dosyć tych czułości bo zaraz rzygnę- krzyknął Lou który schodził na parter razem z Zaynem, który miał mokre włosy.

_____________________________

Siemano!!! Mam nadzieję że się spodoba!!! Dodawajcie komentarze!!! Miłego czytania!!!!!!!!!!